Schody Hiszpańskie – scenograficzne schody w Rzymie, w rione Campo Marzio, rokokowe, wzniesione w latach 1723–1725 według projektu Francesca De Sanctisa i Alessandra Specchiego; schody prowadzą z pl. Hiszpańskiego do kościoła Trinità dei Monti. Mają 138 stopni i należą do najdłuższych oraz najszerszych w Europie.
Schody Hiszpańskie zostały ukończone na Jubileusz w 1725 roku i uroczyście zainaugurowane przez papieża Benedykta XIII.
Na szczycie schodów znajduje się XVI-wieczny kościół Trinità dei Monti, zbudowany według projektu Carla Maderna. Fundatorem schodów był Francuz, Etienne Gueffier, jednak swoją nazwę zawdzięczają Ambasadzie Hiszpańskiej, która w momencie powstawania konstrukcji znajdowała się w usytuowanym obok Pałacu Mondaleschi. Włosi nazywają schody Scalinata di Trinità dei Monti, od nazwy kościoła, do którego prowadzi.
Kościół znajduje się obecnie pod opieką francuskiej Wspólnoty Emmanuel.
Schody Hiszpańskie należą do miejsc tłumnie odwiedzanych przez turystów. Odbywają się na nich coroczne pokazy mody a wiosną zdobi je kwiatowa dekoracja ustawiana z okazji festiwalu kwiatów. Zimą, w okresie Bożego Narodzenia, na tarasie schodów ustawiana jest szopka. To jedne z najdłuższych i najszerszych schodów w Europie.
W budynku przy pl. Hiszpańskim, usytuowanym po prawej stronie wejścia na schody, od czasów króla Jana III Sobieskiego do III rozbioru Polski mieściła się polska ambasada.
Istnieje przesąd, zgodnie z którym na tych schodach nie należy jeść ponieważ może to przynieść nieszczęście. Inny zaś zakłada, że radość i powodzenie w życiu można sobie zapewnić, robiąc zdjęcie na Schodach Hiszpańskich ze spuszczoną głową.
U podnóża stopni znajduje się niewielka fontanna Barcaccia wykonana w 1623 r. przez Pietro Berniniego, ojca Giovanni Lorenzo Berniniego. Fontannę zasilają wody doprowadzone akweduktem. Fontanna jest pamiątką po powodzi, która miała miejsce na Boże Narodzenie w 1598 r. Wody Tybru wyrzuciły w tym miejscu łódkę.
